Güneş’in Keşfedilmemiş Güney Kutbu Solar Orbiter ile Görüntülendi

Solar Orbiter uzay aracı, Avrupa Uzay Ajansı ESA ve NASA’nın ortak yürüttüğü bir görevle Güneş’in keşfedilmemiş güney kutbunu ilk kez gözler önüne serdi. Bu çığır açan görev, Güneş’in manyetik alanındaki kutup değişimlerini anlamak için oldukça önemli olan kaotik manyetik aktiviteyi kutup bölgesinde detaylı bir şekilde haritalandırdı. Bu benzersiz görüntüler, Güneş fiziği alanında yeni bir dönemin başladığını işaret ediyor.

Yeni Bir Çağın Başlangıcı

ESA Bilim Direktörü Profesör Carole Mundell, bu başarının insanlığın Güneş’in kutuplarına dair ilk görüntüleri ortaya çıkardığını belirterek önemini vurguladı. Mundell, Güneş’in enerji kaynağı olması nedeniyle, modern uzay ve yer tabanlı güç sistemlerini etkileyebileceğini ve bu yüzden Güneş’in işleyişini anlamanın ve davranışlarını tahmin etmenin elzem olduğunu dile getirdi.

2020 yılında fırlatılan 1.3 milyar dolarlık bu görev, Güneş’in güney kutbunu Mart ayında kaydedilen görüntülerle gözler önüne seriyor. Solar Orbiter, Güneş ekvatorunun 15 derece altına inerek görevin ilk yüksek açılı gözlemlerini gerçekleştirdi. Güneş, her 11 yılda bir manyetik alanının tersine dönmesi nedeniyle kutup değişimine ilerliyor ve şu anda en aktif güneş lekelerine ve patlamalarına sahip güneş maksimumunda bulunuyor.

Manyetik Alanın Parçalı Yapısı

Solar Orbiter’ın manyetik alan ölçümleri, Güneş’in tabanında hem kuzey hem de güney kutupluluğunun parçalı bir yapıya sahip olduğunu ortaya koyuyor. Bu mozaik yapı, daha önce bilgisayar modelleriyle tahmin edilmiş ancak ilk kez gözlemlerle doğrulanmıştır. Bilim insanları, kutuplardaki manyetik alan değişimlerini izlemenin güneş döngüsünün tahmininde kritik öneme sahip olduğunu belirtiyorlar.

Max Planck Güneş Sistemi Araştırmaları Enstitüsü MPS Direktörü Profesör Sami Solanki, “Bu ilk gözlemlerden tam olarak ne bekleyeceğimizi bilmiyorduk. Güneş’in kutupları tam anlamıyla keşfedilmemiş bir bölgeydi,” ifadelerini kullandı.

Güneş’in manyetik döngüsü, katı bir cisim gibi dönmeyip ekvatorunda daha hızlı dönmesinden kaynaklanmaktadır. Bu durum, manyetik alan çizgilerini bükerek kutuplar arasında tersine dönme eğilimine sokmaktadır.

Gelecek Hedefler

UCL Mullard Uzay Bilimleri Laboratuvarı’ndan Profesör Lucie Green, Güneş atmosferindeki her şeyin ve Güneş’in tüm karakterinin, manyetik alanından ve zamanla nasıl değiştiğinden kaynaklandığını belirtti. Mevcut modeller ve 11 yıllık Güneş döngüsü tahminleri, Güneş’in ne zaman ve ne kadar güçlü en aktif haline ulaşacağını tam olarak tahmin etmede yetersiz kaldı.

Güneş’in kutupları üzerinde uçan tek önceki görev, 1990’da fırlatılan NASA’nın Ulysses sondasıydı. Ancak Ulysses’in Güneş’in manyetik alanını ölçmek için kameraya sahip olmadığı unutulmamalıdır. Solar Orbiter, 24 Aralık 2026’ya kadar Güneş etrafında 17 derecelik bir açıyla dönerek keşiflerine devam edecek. Bu tarihte, bir sonraki Venüs geçişi yörüngesini 24 dereceye eğecek ve 2029’da uzay aracı, gezegen düzleminin 33 derece üzerine çıkacak.